|
Opowieści o Ekadaśi, część siedemnasta, starożytna historia, Mokszada Ekadaśi, z Brahmanda Purany. Mokszada Ekadaśi jest szczególne z dwóch względów, po pierwsze, dzisiaj jest ów pomyślny dzień, w którym Pan Śri Kryszna wypowiedział Śrimad Bhagavad Gitę, do Ardżuny, na polu Kuruksztera, w miejscu zwanym dzisiaj Jyotisza Tirtha. Po drugie, każdy, kto podaruje tego dnia, Bhagavad Gitę wartej tego osobie, obdarzony zostaje przez Bhagavana, Śri Krysznę, wszelkimi błogosławieństwami. Maharadża Yudhisthira powiedział: O Wisznu! O Panie wszystkiego! O Radości wszystkich, trzech światów! O Panie całego wszechświata! O Stworzycielu świata! O najstarsza Osobo! O Najlepsza z wszystkich istot! Składam Tobie, najpokorniejsze pokłony. O Panie Panów! Odpowiedz mi łaskawie, dla dobra wszystkich, żywych istot, na pytania, które zadam. Jak nazywa się Ekadaśi, które wypada w jasne, dwa tygodnie, miesiąca Margaszirsza – listopad/grudzień i usuwa wszystkie grzechy? W jaki sposób należy go przestrzegać, i jaki Bóstwo należy czcić, w ten najświętszy z dni? O Panie! Wyjaśnij mi to proszę, w pełni. Pan Śri Kryszna odpowiedział: O Drogi Yudhisthiro! Twoje pytania są bardzo pomyślne, same w sobie, i przyniosą ci sławę. Tak jak poprzednio, opowiedziałem ci o najdroższym, Utpanna Maha Dvadaśi, które wypada, podczas ciemniej części, miesiąca Marga Szirsza, podczas którego, pojawiła się z mojego ciała, Ekadaśi Devi, aby zabić demona Murę, które przynosi korzyść, wszystkim ożywionym i nieożywionym istnieniom, w trzech światach, tak teraz, opowiem ci o dniu Ekadaśi, które wypada, podczas jasnej części, miesiąca Marga Szirsza. To Ekadaśi, znane jest jako Mokszada, ponieważ oczyszcza pełnego wiary wielbiciela, z wszystkich, grzesznych reakcji, oraz obdarza go wyzwoleniem. Bóstwem, które należy czcić tego pomyślnego dnia, jest Pan Damodara. Należy wielbić Go z uwagą, przy pomocy kadzidła, lampki z ghee, pachnących kwiatów i pąków Manjari, Śrimati Tulasi Devi. O najlepszy, ze świątobliwych królów! Posłuchaj proszę, a opowiem ci pomyślną, starożytną historię, tego cudownego Ekadaśi. Już tylko przez proste wysłuchanie tej opowieści, osiąga się zasługi zyskiwane przez przeprowadzenie ofiary z koni. Dzięki tym zasługom, przodkowie, matki, synowie, oraz inni krewni słuchającego, którzy udali się do piekła, mogą stamtąd powrócić i udać się do królestwa niebios. Z tego tylko powodu, powinieneś o Królu, wysłuchać z uwagą, tej opowieści. Dawno, dawno temu, było piękne miasto, o nazwie Czampaka nagar, którego ozdobą byli oddani Waisznawowie. Miastem tym, władał najlepszy ze świątobliwych królów, Maharadż Vaikhanasa, który traktował swoich poddanych, jak gdyby byli jego własnymi, ukochanymi synami i córkami. Bramini w tym mieście, byli biegli we wszystkich czterech rodzajach wiedzy wedyjskiej. Król, który rządził w sposób właściwy, miał pewnej nocy sen, w którym zobaczył swego ojca, cierpiącego męki piekielnych tortur, na jednej z planet piekielnych, rządzonych przez Yamaradża. Król zapłakał, przepełniony współczuciem dla swego ojca. Następnego ranka, Maharadż Vaikhanasa, opisał to, co widział we śnie, swojej radzie, złożonej z podwójnie urodzonych, uczonych braminów. O bramini! – zwrócił się do nich król. We śnie, który miałem zeszłej nocy, ujrzałem swojego ojca, cierpiącego na jednej z planet piekielnych. Wykrzykiwał w udręce: „O Synu! Wyzwól mnie proszę z tych piekielnych mąk.” Teraz mój umysł nie zna spokoju i nawet to piękne królestwo, stało się dla mnie nieznośne. Nie sprawiają mi już przyjemności ani moje konie, ani słonie, ani nawet moje bogactwo, które uprzednio napełniało mnie takim zadowoleniem. Wszystko, o najlepsi z braminów, nawet moja żona i dzieci, stali się dla mnie źródłem cierpienia, odkąd ujrzałem ojca, cierpiącego tortury w piekle. Dokąd mam się udać i co zrobić, aby ulżyć temu cierpieniu? Ciało moje, płonie ze strachu i smutku. Powiedzcie mi proszę, jakiego rodzaju dobroczynność, jaki post, jakie wyrzeczenia, jak głęboką medytację lub jaką służbę dla Bóstw mam wykonać, aby wyzwolić ojca z tej udręki i obdarzyć wyzwoleniem moich przodków? Co za pożytek z bycia potężnym synem, jeśli twój ojciec musi cierpieć na planetach piekielnych? Naprawdę, życie takiego syna, jest całkowicie bezużyteczne, zarówno dla niego jak i dla jego przodków. Podwójnie urodzeni bramini, odpowiedzieli: O Królu! W lesie, na wzgórzach, niedaleko stąd, jest aśram, w którym rezyduje wielki święty Parvata Muni. Udaj się, prosimy cię, do niego, ponieważ jest on, tri kala jnan, tym, który zna przeszłość, teraźniejszość i przyszłość wszystkiego. Z pewnością, pomoże ci znaleźć ulgę w twoim strapieniu. Słysząc tę radę, zrozpaczony król, natychmiast wyruszył do aśramu słynnego Parvaty Muniego. Zaprawdę, aśram ów był duży i mieszkało w nim wielu uczonych mędrców, biegłych w intonowaniu świętych hymnów czterech wed: Rig, Yajur, Sama i Athavravedy. Zbliżywszy się do tego, świętego aśramu, król ujrzał Parvatę Muniego, siedzącego pomiędzy zgormadzonymi mędrcami, ozdobionego setkami tilaków, ze wszystkich autoryzowanych sampradayi, który wyglądał niczym drugi Brahma lub Vyasa. Maharadża Vaikhanasa, złożył przed Munim pokorne pokłony, skłaniając głowę, a następnie kładąc się wyprostowany na ziemi. Kiedy król usiadł, pomiędzy zgromadzonymi przed Parvatą Munim mędrcami, Muni zapytał go, o stan siedmiu części jego rozległego królestwa: jego ministrów, skarbiec, wojsko, sprzymierzeńców, braminów, przeprowadzane ofiary oraz potrzeby poddanych. Muni zapytał także, czy królestwo jego wolne było od kłopotów i czy wszyscy żyli w pokoju, szczęściu i zadowoleniu? Na te pytania, król odpowiedział: Dzięki twojej łasce, o chwalebny i wielki mędrcze, wszystkie siedem części mojego królestwa, ma się dobrze. Jednak ostatnio, pojawił się pewien problem i aby go rozwiązać, przyszedłem do ciebie, o braminie, abyś udzielił mi fachowej pomocy i rady. Wówczas Parvata Muni, najlepszy z wszystkich mędrców, zamknął oczy i zaczął medytować, o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości króla. Po kilku minutach, otworzył oczy i powiedział: Twój ojciec, cierpi skutki popełnienia wielkiego grzechu i właśnie odkryłem, co to jest. W swoim przeszłym życiu, pokłócił się ze swoją żoną i siłą wykorzystał ją seksualnie podczas okresu menstruacji. Próbowała protestować i opierać się mężowi a nawet krzyknęła: „Niech ktoś mnie ratuje! O mężu! Proszę, nie zakłócaj w taki sposób, mojego miesięcznego okresu!” Jednak nie powstrzymało go to, i nie zostawił jej w spokoju. To z powodu tego smutnego grzechu, ojciec twój upadł w takie piekielne warunki i cierpi. Wówczas król Vaikhanasa powiedział: O Największy z Mędrców! Poprzez jaki proces postów lub dobroczynności, mogę wyzwolić mojego, drogiego ojca z tych warunków? Powiedz mi proszę, w jaki sposób mogę ulżyć i uwolnić go od ciężaru grzesznych reakcji, które są wielką przeszkodą w jego postępie do ostatecznego wyzwolenia i powrotu do domu, do świata duchowego? Parvata Muni odpowiedział: Podczas jasnych dwóch tygodni, miesiąca Marga Szirsza, wypada Ekadaśi, zwane Mokszada. Jeśli będziesz ściśle przestrzegał tego świętego Ekadaśi, poszcząc zupełnie i oddasz zyskane w ten sposób zasługi bezpośrednio swojemu cierpiącemu ojcu, zostanie on uwolniony od bólu i natychmiast wyzwolony. Usłyszawszy to, Maharadża Vaikhanasa, podziękował wielkiemu Mędrcowi, i powrócił do swego pałacu aby odbyć vrata, ślub wyrzeczenia. O Yudhisthiro! Kiedy w końcu nadeszła, jasna część miesiąca Marga Szirsza, Maharadż Vaikhanasa, z wiarą oczekiwał na nadejście Ekadaśi tithi. Następnie, z pełną wiarą oraz w sposób doskonały, przestrzegał postu w Ekadaśi wraz z żoną, dziećmi i innymi krewnymi. Zasługi w ten sposób uzyskane przekazał, zgodnie z postanowieniem, ojcu, i gdy złożył tę ofiarę, z nieba spadł deszcz płatków kwiatów, zrzuconych przez półbogów, którzy przyglądali się temu, spoza chmur na niebie. Następnie ojciec króla, został pozdrowiony przez wysłanników półbogów i odprowadzony do królestwa niebios. Kiedy mijał swojego syna, w drodze z niższych, poprzez środkowe, do wyższych systemów planetarnych, ojciec powiedział do króla: „Życzę ci wszelkiej pomyślności, mój drogi Synu.” W końcu dotarł do królestwa niebios, gdzie mógł ponownie, dzięki nowo otrzymanym zasługom, pełnić służbę oddania dla Kryszny i z czasem powrócić do domu, z powrotem do Boga. W taki sposób, kończy się opowiadanie o chwałach Margaszirsza Śukla Ekadaśi, zwanego też Mokszasa Ekadaśi, z Brahmanda Purany.
Tłumaczenie: Bhaktavasa Govinda dasa Przepisał: Prema-Hari das
|
