Różni transcendentaliści mają różne koncepcje Boga. Dla
niektórych (impersonalistów), Bóg jest bezkształtnym duchem, który jest wieczny
i transcendentalny w stosunku do świata materialnego. Dla innych (joginów), Bóg
ma formę, usytuowaną wewnątrz serca. Jednak dla wielbiciela Bóg jest niebieskim
chłopcem, który gra na flecie i kultywuje miłosne relacje ze swoimi
wielbicielami. Kto ma rację?
Cóż, według Śrimad Bhagavatam, wszyscy:
"Uczeni transcendentaliści, którzy znają Prawdę
Absolutną, nazywają tę niedualną substancję Brahmanem, Paramātmā lub
Bhagavān."(SB 1.2.11).
Na początku te idee mogą wydawać się sprzeczne, ale tak nie
jest. Bóg posiada te trzy aspekty jednocześnie. Bezosobowy Brahmajoti jest
tylko emanacją Jego ciała, Paramatma jest Jego zlokalizowanym aspektem, obecnym
wszędzie, podczas gdy aspekt Bhagavam jest kompletnym aspektem Boga jako osoby,
która wykonuje wspaniałe czynności. Paramatma obejmuje również realizację
Brahmana, podczas gdy realizacja Bhagavana obejmuje wszystkie trzy aspekty
jednocześnie.
Prabhupada podaje przykład, że realizacja Brahmana jest jak
patrzenie na górę z bardzo daleka i widzenie tylko mgiełki pokrytej chmurami.
Realizacja Paramamtmy jest jak oglądanie tej samej góry nieco bliżej, gdzie
można zobaczyć jej formę, ale bez wielu szczegółów, podczas gdy realizacja
Bhagawana jest porównywalna do kogoś, kto wchodzi na górę i wchodzi w
interakcję z mieszkającymi tam ludźmi. Innymi słowy, chociaż prawda absolutna
ma te trzy aspekty jednocześnie, aspekt Bhagavatam jest kompletny i obejmuje
zarówno Paramatmę, jak i Brahmana.
W swoim purpuracie Śrila Prabhupada wspomina, że:
"Mniej inteligentni studenci którejkolwiek z powyższych
szkół czasami argumentują na korzyść swojej własnej realizacji, ale ci, którzy
są doskonałymi widzącymi Prawdę Absolutną, dobrze wiedzą, że powyższe trzy
cechy jednej Prawdy Absolutnej są różnymi widokami perspektywicznymi widzianymi
z różnych kątów widzenia."
Głównym punktem tego wersetu jest to, że służba oddania nie
jest tylko procesem przeznaczonym dla sentymentalnych ludzi, jak często promują
impersonaliści, ale w rzeczywistości jedyną doskonałą metodą pełnego
zrozumienia Boga. Jest to wyjaśnione w następnym wersecie:
"Poważnie dociekliwy student lub mędrzec, dobrze
wyposażony w wiedzę i dystans, realizuje tę Prawdę Absolutną poprzez pełnienie
służby oddania w kategoriach tego, co usłyszał z Vedānta-śruti." (ŚB
1.2.12)
Poprzez studiowanie wiedzy wedyjskiej można rozwinąć wiedzę i
przywiązanie. Kiedy ktoś odniesie sukces w tym studiowaniu, może dojść do
platformy służby oddania, a kiedy w końcu odniesie w niej sukces, może w końcu
zrealizować absolutną prawdę.
Wszystkie inne procesy zalecane w Wedach, czy to kultywowanie
wiedzy duchowej, wyrzeczenie, wyrzeczenia i tak dalej, mają w rzeczywistości
jedynie cel stopniowego wzniesienia osoby na platformę służby oddania. Dlatego
też, jeśli dana osoba może w jakiś sposób usytuować się w służbie dla Kryszny,
wnioskuje się, że ukończyła już wszystkie inne procesy, ponieważ już działa na
wyższej platformie. Jeśli ktoś osiągnie cel, oznacza to, że przeszedł już przez
wszystkie poprzednie etapy.
Źródło
|